Περίληψη
Η παρούσα μελέτη έχει βασικό σκοπό, στο πλαίσιο της σύγχρονης βιβλιογραφίας, να διερευνήσει το ρόλο και τη δυναμική που έχει η ενσυναίσθηση, ως λειτουργία στην πρακτική της κοινωνικής εργασίας στο χώρο του σχολείου. Αρχικά παρουσιάζεται ο ρόλος της κοινωνικής εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης. Στη συνέχεια συζητείται η ενσυναίσθηση ως έννοια, λειτουργία και ικανότητα τοποθέτησης του εαυτού στη θέση του άλλου με σκοπό την κατανόηση της υποκειμενικής εμπειρίας. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο πλαίσιο της διϋποκειμενικής συνεννόησης του κοινωνικού λειτουργού με τον εξυπηρετούμενο και τις αντιλήψεις που αυτός σχηματίζει διαμέσου της ενσυναισθητικής λειτουργίας. Η συνύπαρξη αυτών των δύο δεν επιτυγχάνει μόνο καλύτερη γνώση για τις δυσκολίες και τα συναισθήματα του ενός (συμβουλευόμενου), αλλά και τις προοπτικές για αυτογνωσία και αυτοπραγμάτωση του άλλου (κοινωνικού λειτουργού). Τέλος, αναδεικνύεται η δυναμική της ενσυναίσθησης στο χώρο της εκπαίδευσης, όταν οι σχολικοί κοινωνικοί λειτουργοί την αξιοποιούν ως πρακτικά εφαρμόσιμη λειτουργία στις σχέσεις τους με τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές αλλά και τις οικογένειές τους.