Αγαπητοί αναγνώστες,

Το δεύτερο τεύχος της «Κοινωνικής Εργασίας» αυτής της χρονιάς περιλαμβάνει την κριτική παρουσίαση ενάς νέου σημαντικού νόμου για την προστασία του παιδιού και της οικογένειας, που αφορά ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών επιστημόνων και επαγγελματιών.
Η δικηγόρος και εκπαιδευτικός Νικολέτα Μπεχλιβάνη αναλύει και σχολιάζει τις επιμέρους διατάξεις του Ν. 3500/2006του Ποινικού Κώδικα «για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής Βίας...». Πέραν των κατασταλτικών μέτρων του νόμου, τονίζεται ιδιαίτερα ο ιδεολογικός του χαρακτήρας υπό την έννοια ότι «η ενδοοικογενειακή Βία παύει να θεωρείται ιδιωτική υπόθεση, αλλά ανάγεται σε κοινωνικά πρόβλημα δημοσίου ενδιαφέροντος για την αντιμετώπιση του οποίου, εκτός από την επιβολή κυρώσεων, επιστρατεύονται θεσμοί συνδιαλλαγής και κοινωνικής αρωγής των πρωταγωνιστών».

Τα άλλα τρία άρθρα αναφέρονται σε ερευνητικές μελέτες. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η συγκριτική μελέτη της κοινωνικής λειτουργίας Petra Claudius σε κοινωνικές υπηρεσίες, που απευθύνονται κυρίως σε οικογένειες, της Ελλάδας και της Γερμανίας. Η συγγραφέας διερευνά τις μορφές συνεργασίας των υπηρεσιών στην κάθε χώρα, καθώς και την επιρροή του κοινωνικό - πολιτικού συστήματος και του κοινωνικό - πολιτιστικού πλαισίου στη συνεργασία. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, στην περίπτωση των γερμανικών κοινωνικών υπηρεσιών, αν και η συνεργασία παρουσιάζει μεγαλύτερη ποικιλία μορφών και περιεχομένου, εν πολλοίς θεσμοθετημένων, δεν είναι πολύ συχνή, σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου η συνεργασία έχει ένα χαρακτήρα εθελοντικό, στηρίζεται σε άτυπες συμφωνίες, σε διαπροσωπικές σχέσεις και είναι πιο συχνή. Η συγγραφέας εξηγεί τους λόγους αυτών των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών, που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σε ενδεχόμενες μεταρρυθμίσεις στην οργάνωση και λειτουργία του κοινωνικό - προνοιακού συστήματος.

Η δεύτερη μελέτη του ψυχολόγου Σταύρου Κυριακίδη καταγράφει και συγκρίνει τις ομοιότητες και διαφορές μεταξύ εφήβων παραβατών που είναι έγκλειστοι σε αναμορφωτική δομή στη Σκωτία για βίαια και μη βίαια παραπτώματα. Εκτός από το είδος των παραβάσεων και τη συχνότητά τους, ενδιαφέρον παρουσιάζει η διερεύνηση των κοινωνικών αναπαραστάσεων των παραβατών σε σχέση με την πρόβλεψη από τους ίδιους της παραβατικής τους συμπεριφοράς στο μέλλον. Οι νεαροί μη βίαιοι παραβάτες (π.χ. για κλοπές), σύμφωνα με τα ευρήματα, είχαν περισσότερο ευνοϊκή στάση απέναντι σε μελλοντική τους παραβατικότητα, απ’ ό,τι οι βίαιοι παραβάτες, διότι οι πρώτοι αξιολογούσαν την παραβατικότητά τους ως χρήσιμη και ευχάριστη. Ασφαλώς, τα αποτελέσματα της έρευνας είναι σημαντικά για το σχεδίασμά κοινωνικών και θεραπευτικών παρεμβάσεων στις ομάδες αυτές.