Οι κοινωνικοί λειτουργοί κλήθηκαν την τελευταία δεκαετία να σηκώσουν ένα μεγάλο βάρος εξαιτίας των κοινωνικών δυσκολιών που δημιούργησαν οι πρωτόγνωρες συνθήκες της οικονομικής κρίσης. Σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν να διερευνηθεί το άγχος που βιώνουν οι κοινωνικοί λειτουργοί ως αποτέλεσμα του αυξημένου φόρτου εργασίας που επέβαλλε αυτή η νέα κοινωνική πραγματικότητα. Η μεθοδολογία της συγκεκριμένης έρευνας είχε ποσοτικό χαρακτήρα, με βασικά ερευνητικά εργαλεία την κλίμακα Spielberger State-Trait Anxiety Scale (STAI) για την εκτίμηση του άγχους και ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο μελετούσε το κατά πόσον επηρέασε η οικονομική κρίση τους κοινωνικούς λειτουργούς και τι επιπτώσεις είχε στην άσκηση των καθηκόντων τους. Το δείγμα ήταν ευκαιριακό και η συλλογή των δεδομένων βασίστηκε στη διαθεσιμότητα και την προσβασιμότητα των μετεχόντων. Συγκεκριμένα, στην έρευνα συμμετείχαν 102 κοινωνικοί λειτουργοί οι οποίοι απασχολούνταν σε φορείς κοινωνικής πρόνοιας, ψυχικής υγείας, ασύλου και διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις στις περιοχές των Δωδεκανήσων, της Δυτικής Μακεδονίας, της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Η οικονομική κρίση φάνηκε ότι επιβάρυνε σε κάποιο βαθμό το έργο των κοινωνικών λειτουργών, καθώς τα αιτήματα των ατόμων που απευθύνθηκαν σε αυτούς ήταν πολλαπλά και σε ορισμένες περιπτώσεις είχαν πρωτόγνωρο χαρακτήρα. Το γεγονός αυτό φαίνεται όμως ότι δεν επηρέασε το άγχος των κοινωνικών λειτουργών, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους παρουσίασαν μέτριο παροδικό άγχος σε ποσοστό 90,20% και μέτριο μόνιμο άγχος ως στοιχείο της προσωπικότητας σε ποσοστό 95,92%. Εκτίμηση που αναδεικνύει την ανθεκτικότητα και το γεγονός ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί μπορούν και τα καταφέρνουν παρά τις δυσκολίες.