Η Ελλάδα δεν έχει μακρόχρονη παράδοση όσον αφορά τη διάγνωση και θεραπεία του προβλήματος της κακοποίησης και παραμέλησης των παιδιών.

Από το 1977, μια μικρή διεπιστημονική ομάδας στο Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, στην Αθήνα, ασχολείται με το θέμα. Δύο σημαντικές ερευνητικές μελέτες που έγιναν από την ομάδα στην περιοχή της Αθήνας αποκάλυψαν την ύπαρξη του προβλήματος και προσδιόρισαν τα ιατροκοινωνικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά του (1,2,3,4). Μια περαιτέρω έρευνα μελετά τώρα το πλαίσιο παιδικής προστασίας καθώς και νομικά θέματα που έχουν σχέση με το πρόβλημα της κακοποίησης και παραμέλησης των παιδιών (5). Το 1983 μια διεπιστημονική ομάδα εργασίας κάτω από την αιγίδα του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας μελέτησε τις συνθήκες στην Ελλάδα όσον αφορά την αναγνώριση, θεραπεία και πρόληψη του προβλήματος και πρότεινε ένα εθνικό πλαίσιο αντιμετώπισης και πρόληψης ενός παλαιού προβλήματος που πρόσφατα όμως αναγνωρίσθηκε.

Το έργο της ομάδας κακοποίησης και παραμέλησης παιδιών στον Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού έχει συνεισφέρει στο να αυξηθεί η επαγγελματική ενημέρωση, ειδικά στον χώρο των παιδιάτρων, ιατρών, χειρουργικών ειδικοτήτων, νοσηλευτών και των κοινωνικών λειτουργών.

Σήμερα, το πρόβλημα της κακοποίησης και παραμέλησης στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται διεπιστημονικά σε πολύ περιορισμένο επίπεδο στην Αθήνα από την ομάδα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού. Ενώ περιπτώσεις κακοποιημένων παιδιών που φθάνουν σε άλλες προνοιακές υπηρεσίες αντιμετωπίζονται σαν κλασσικά κοινωνικά περιστατικά