Αγαπητοί αναγνώστες, Ψυχοκοινωνικά φαινόμενα της σημερινής εποχής που αφορούν στην παιδική, εφηβική και νεανική ηλικία αναπτύσσονται στο παρόν τεύχος. Το πρώτο άρθρο αναφέρεται στο φαινόμενο της νεανικής παραβατικότητας. Παρουσιάζει την εξέλιξη της ερευνητικής αξιολογητικής μεθοδολογίας, εστιάζει στην ανάλυση των χαρακτηριστικών της αποτελεσματικής θεραπείας και συζητά την αναγκαιότητα μιας ολιστικής και κοινωνικο-οικολογικής προσέγγισης του φαινομένου, ξεφεύγοντας από τα μονοδιάστατα μοντέλα που χαρακτήριζαν τις κλινικές παρεμβάσεις στο συγκεκριμένο πληθυσμό τις προηγούμενες δεκαετίες.
Ένα Βελτιωμένο μοντέλο δράσης με θέμα το πιο μελανό στίγμα της Ιστορίας του ανθρώπινου γένους, την παιδική κακοποίηση, παρουσιάζει η έρευνα «Παιδική κακοποίηση και κοινωνική εργασία: Δυσκολίες και προτεινόμενα μοντέλα δράσης για τους επαγγελματίες». Μια νέα επιδημία στον εφηβικό και φοιτητικό πληθυσμό, οι «αυτοτραυματισμοί» αναλύεται στη συνέχεια. Μοιάζει να είναι το επόμενο στάδιο διαταραχών μετά τις διαταραχές πρόσληψης της τροφής. Τέλος, παρουσιάζονται προκαταρτικά αποτελέσματα από συνεχιζόμενη μελέτη στην Υπηρεσία παιδιού - εφήβου της Γ' Ψυχιατρικής Κλινικής του Α.Π.Θ. στο Π.Γ.Ν. ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης όπου μελετώνται οι ψυχοκοινωνικές παράμετροι στις απόπειρες αυτοκτονίας στην εφηβεία. H Συντακτική Επιτροπή