Αγαπητοί αναγνώστες, Η φτώχεια, με τις πολλαπλές, δυσμενείς συνέπειές της στη ζωή των ανθρώπων, παραμένει το υπ΄ αριθμόν ένα πρόβλημα στον πλανήτη, παρά τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου εκατομμυρίων ανθρώπων, κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, τα τελευταία 50 χρόνια. Ειδικότερα, η έκθεση των παιδιών στη φτώχεια "έχει μακροχρόνιες και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στην υγεία και την ανάπτυξή τους, ........ παρεμποδίζει το εγγενές τους δυναμικό, αυξάνει τον κίνδυνο αποτυχιών στην ενηλικίωση και συντηρεί τον κύκλο της φτώχειας," μας λέει η κοινωνική λειτουργός Σταυρούλα Κοφινά, στο άρθρο της για τα δικαιώματα των παιδιών και την παιδική φτώχεια, στο παρόν...

Τρία είναι τα βασικά εμπόδια στην υλοποίηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κοινωνικής ανάπτυξης: η φτώχεια, οι διακρίσεις και η έλλειψη εκπαίδευσης. Για τα παιδιά, η έκθεση στη φτώχεια έχει μακροχρόνιες και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στην υγεία και την ανάπτυξή τους, δημιουργεί κινδύνους για την προστασία τους, παρεμποδίζει το εγγενές τους δυναμικό, αυξάνει τον κίνδυνο αποτυχιών στην ενηλικίωση και  συντηρεί τον κύκλο της φτώχειας. Η προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών είναι μια καθολική και κυρίαρχη προσέγγιση της παιδικής φτώχειας και αποτελεί αδιαμφισβήτητο πεδίο δράσης στην πρακτική της Κοινωνικής Εργασίας. 

Ο αυτισμός αποτελεί διαταραχή νευρολογικής φύσης, η οποία παρουσιάζεται κατά την παιδική ηλικία και έχει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Παρουσιάζονται ελλείμματα στην επικοινωνία, την κοινωνική συνδιαλλαγή και στη συμπεριφορά. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η μελέτη και καταγραφή των απόψεων των γονέων για τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζεται η λειτουργικότητα της οικογένειας, έχοντας παιδί με αυτισμό. Βασικός στόχος είναι να εξεταστεί πώς οι ίδιοι οι γονείς νοηματοδοτούν την έννοια της λειτουργικότητας μέσα στην οικογένεια σε σχέση με το συναισθηματικό κλίμα μεταξύ των μελών της, την επικοινωνία, τη σταθερότητα, την ικανότητα λύσης...

Οι εθελοντές στα πλαίσια του υποστηρικτικού ρόλου τους στον τομέα της ψυχικής υγείας μπορούν να επιτύχουν ένα θετικό πρόσημο στις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ψυχικής ασθένειας. Για αυτό είναι σημαντική η παρουσία τους σε διάφορες ψυχιατρικές δομές. Σκοπός τη μελέτης ήταν να διερευνηθεί η στάση των εθελοντών ψυχικής υγείας αναφορικά με τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σύμφωνα με τις αντιλήψεις των επαγγελματιών. Στα πλαίσια της ποιοτικής μεθόδου και με βασικό ερευνητικό εργαλείο την ημιδομημένη συνέντευξη, προέκυψαν δεδομένα, τα οποία αναλύθηκαν με τη βοήθεια της θεμελιωμένης θεωρίας.