Ο αυτισμός αποτελεί διαταραχή νευρολογικής φύσης, η οποία παρουσιάζεται κατά την παιδική ηλικία και έχει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Παρουσιάζονται ελλείμματα στην επικοινωνία, την κοινωνική συνδιαλλαγή και στη συμπεριφορά. Σκοπός της παρούσας έρευνας[1] είναι η μελέτη και καταγραφή των απόψεων των γονέων για τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζεται η λειτουργικότητα της οικογένειας, έχοντας παιδί με αυτισμό. Βασικός στόχος είναι να εξεταστεί πώς οι ίδιοι οι γονείς νοηματοδοτούν την έννοια της λειτουργικότητας μέσα στην οικογένεια σε σχέση με το συναισθηματικό κλίμα μεταξύ των μελών της, την επικοινωνία, τη σταθερότητα, την ικανότητα λύσης συγκρούσεων και την ικανότητα προσαρμογής στις αλλαγές. Πραγματοποιήθηκε ποιοτική έρευνα με ημι-δομημένες συνεντεύξεις στις οποίες συμμετείχαν δώδεκα άτομα, γονείς παιδιών με αυτισμό. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι οικογένειες των παιδιών με αυτισμό έρχονται αντιμέτωπες με δύσκολες και πολλές φορές ακραίες συμπεριφορές όπως είναι η επιθετικότητα  και οι αυτοτραυματισμοί, επίσης με δυσκολίες που τα παιδιά παρουσιάζουν στη διατροφή και τον ύπνο, καθώς και με τη δυσκολία να κατανοούν τις ανάγκες τους, όταν δεν υπάρχει λόγος. Η διάγνωση του παιδιού με αυτισμό αποτελεί ένα σοκ για την οικογένεια. Οι γονείς βιώνουν υψηλά επίπεδα στρες, μπαίνουν στη διαδικασία να αισθανθούν ένοχοι ή να κατηγορήσουν ο ένας τον άλλο. Το ζευγάρι μπορεί να χάσει κάθε επικοινωνία μεταξύ τους, προσπαθώντας ο καθένας από την πλευρά του να διαχειριστεί τη θλίψη του, το θυμό του, την απογοήτευση, γεγονός που δημιουργεί εντάσεις και επηρεάζει τη συνοχή και τη λειτουργικότητα της οικογένειας.