Αγαπητοί αναγνώστες,

Δεοντολογικά και ηθικά διλήμματα αντιμετωπίζουν συχνά οι κοινωνικοί λειτουργοί κατά την άσκηση του έργου τους. Ο δεοντολογικός κώδικας παρέχει ένα πλαίσιο γενικών αρχών και κανόνων απαραίτητων στην επαγγελματική πρακτική. Αυτό όμως δεν αρκεί. Η οπτική της ηθικής που βασίζεται σε αρετές (virtue ethics) και "η οποία δίνει έμφαση  στην καλλιέργεια γνωρισμάτων του χαρακτήρα των επαγγελματιών μπορεί επίσης να προσφέρει χρήσιμες κατευθύνσεις για την άσκηση της Κοινωνικής Εργασίας", μας λέει η κοινωνική λειτουργός Ζαχαρούλα Κασσέρη στο σχετικό άρθρο της, στο παρόν τεύχος (αριθ. 134/2019) της Κοινωνικής Εργασίας. Η συγγραφέας εξετάζει το θέμα της βασισμένης σε αρετές ηθικής πρακτικής στο πεδίο των εξαρτήσεων, στα πλαίσια ποιοτικής έρευνας. Η ορθή κρίση, η ανεκτικότητα, το θάρρος, η ταπεινότητα είναι μερικές από τις αρετές, που αναφέρονται στο εμπειρικό υλικό ως σημαντικές στη συνεργασία των κοινωνικών λειτουργών με τους χρήστες ουσιών.

Τον τομέα των εξαρτήσεων χρησιμοποιεί, επίσης, ως παράδειγμα ο κοινωνικός λειτουργός Γεώργιος Φιλιππίδης για την εφαρμογή του γνωσιακού-συμπεριφορικού μοντέλου στην πρόληψη και θεραπεία της διαδικτυακής εξάρτησης. Ο συγγραφέας παραθέτει στο άρθρο του τα βασικά θεωρητικά στοιχεία της γνωσιακής-συμπεριφορικής προσέγγισης γενικά και ειδικότερα στην πρακτική της Κοινωνικής Εργασίας, προτείνοντας το μοντέλο αυτό ως το πλέον αποτελεσματικό σε περιπτώσεις διαταραχών συμπεριφοράς (εξαρτητικών, παραβατικών κ.ά.) και συναισθηματικών διαταραχών. Το άρθρο περιλαμβάνει διεξοδική αναφορά σε συγκεκριμένες τεχνικές που μπορεί να εφαρμόσει ο κοινωνικός λειτουργός σε βραχυχρόνια συνεργασία με τον εξαρτημένο από το διαδίκτυο χρήστη.

Η Κοινωνική Εργασία, ως γνωστόν, χρησιμοποιεί ποικιλία και συνδυασμούς θεωρητικών και εφαρμοσμένων μοντέλων παρέμβασης, ανάλογα με το προς αντιμετώπιση πρόβλημα και τις ανάγκες του εξυπηρετούμενου, καθώς και την εξειδίκευση και εμπειρία του κοινωνικού λειτουργού στο/στα συγκεκριμένο/α μοντέλο/α. Τον συνδυασμό των μοντέλων "παρέμβαση σε καταστάσεις κρίσης" και "ανακατασκευή του νοήματος" σε περιπτώσεις συμβουλευτικής πένθους και θρήνου, προτείνουν στο άρθρο τους ο κοινωνικός λειτουργός Λάμπρος Αραπάκος και ο λέκτορας Κοινωνικής Εργασίας Γεώργιος Κουντουράς. Κατ' αρχήν, παρατίθενται τα χαρακτηριστικά του φυσιολογικού πένθους και οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διεργασία του και, στη συνέχεια, το θεωρητικό πλαίσιο των δύο προσεγγίσεων, και πώς εφαρμόστηκαν, ανά συνάντηση, σε βραχυχρόνια συμβουλευτική συνεργασία, 12 συναντήσεων, με άτομο που αντιμετώπιζε δυσκολίες λόγω της ξαφνικής απώλειας σημαντικού προσώπου στη ζωή του. Η εξειδίκευση του επαγγελματία στη συμβουλευτική πένθους και η εποπτεία προτείνονται ως βασικές προϋποθέσεις για την αποτελεσματική υποστήριξη του πενθούντος.

Η Συντακτική Επιτροπή