Στο άρθρο γίνεται μια εκτεταμένη αναφορά στο ρόλο του Κοινωνικού Λειτουργού στις ειδικές εκπαιδευτικές μονάδες. Επίσης, τονίζεται η αλλαγή στην αντίληψη και την αντιμετώπιση της Ειδικής Αγωγής σήμερα. ΕΙΣΑΓΩΓΉ Η εξέλιξη των επιστημών της συμπεριφοράς μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε σαν αποτέλεσμα την αναθεώρηση πολλών κοινωνικών, ηθικών και ιδεολογικών αξιών. Τα πορίσματα συστηματικών μελετών επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων, μεταξύ των άλλων, προκάλεσαν σταδιακή αναθεώρηση των τάσεων και των αντιλήψεων της μέχρι τότε διαμορφωμένης κοινωνικής άποψης γιά τα άτομα με "ειδικές ανάγκες". Επιπλέον, έθεσαν τα θεμέλια γιά μιά νέα και υπεύθυνη προσέγγιση και αντιμετώπιση των ειδικών ιατρικών - εκπαιδευτικών και κοινωνικών προβλημάτων των ευπαθών πληθυσμιακών ομάδων. Στη διαχρονική κίνηση γονέων, επιστημονικών και κοινωνικών παραγόντων, εθνικών και διεθνών οργανώσεων και άλλων φορέων γιά την προαγωγή του βιοτικού - μορφωτικού - οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου ζωής των ατόμων με "ειδικές ανάγκες", διακρίνουμε ως σημαντικότερες πράξεις αναφοράς (1,2,3,4). - Τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού (20,11,1959). - Τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Πνευματικά Καθυστερημένων Ατόμων (20, 12,1971). - Τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Αναπήρων Ατόμων (9,12,1975) που προκηρύχτηκαν από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και...