Ανήλικοι σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα του 1952 είναι εκείνοι που άγουν το 7ο εως το 17ο της ηλικίας τους και χωρίζονται σε παιδιά (7-12 χρόνων) και εφήβους (13-17 χρόνων). Οι ανήλικοι μπορεί να διαπράξουν σχεδόν όλων των ειδών τα αδικήματα ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους, το επάγγελμά τους και τις περιστάσεις, χωρίς να είναι απαραίτητα αντικοινωνικοί. Αντίθετα, ελάχιστα είναι εκείνοι που έχουν οργανωμένη αντικοινωνική συμπεριφορά. Ακούμε γύρω μας για έξαρση της εγκληματικότητας, όμως στους ανηλίκους δεν είναι εύκολο να την εντοπίσουμε. Από το 1958 ως το 1986 επί 28 συνεχή χρόνια και ενώ ο πληθυσμός της Αθήνας έχει υπερδιπλασιασθεί το Μονομελές Δικαστήριο Ανηλίκων Αθηνών δικάζει τον ίδιο αριθμό αδικημάτων κατά της ιδιοκτησίας (250-300 το χρόνο) και τον ίδιο αριθμό (200 περίπου το χρόνο) των άλλων αδικημάτων που αναφέρονται στον ποινικό κώδικα. Οι κλοπές παρόλο που μένουν αριθμητικά στάσιμες γίνονται περισσότερο σοβαρές και από λιγότερους, από πριν, εφήβους που τώρα είναι υπότροποι.