1. ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ. Το πρόγραμμα έχει σαν Βασικούς άξονες παρέμβασης την οικογένεια και το σχολείο, τους κύριους κοινωνικοποιητικούς παράγοντες του παιδιού. Η συμβουλευτική προσέγγιση του προγράμματος στις διάφορες ομάδες και χώρους συντελεί και στοχεύει άμεσα στην πρωτογενή πρόληψη με έμφαση στην προαγωγή της ψυχικής υγείας των δημοτών. 2. ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ. Σ’ αυτόν έγκειται η πρωτοτυπία του προγράμματος. Η λειτουργία του προγράμματος, το μοντέλο δράσης, μπαίνει συνεχώς σε επερώτηση, εφόσον προσδιορίζεται από τις τοπικές ανάγκες, τις ιδιαιτερότητες και τα “μηνύματα - αιτήματα” των κοινωνικών συνιστωσών της περιοχής. 3. ΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ, α. Πρωταρχικός σκοπός είναι η πρόληψη. Μέσω της ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης διαφόρων κοινωνικών ομάδων σε θέματα ψυχικής ανάπτυξης και λειτουργίας, σε θέματα σχέσεων παιδιών - γονιών - εκπαιδευτικών, οδηγούμαστε στην πρόληψη εκδήλωσης παθολογικών ή παραπτωματικών καταστάσεων /7.x. τοξικομανία), β. Η αλλαγή στάσεων και νοοτροπίας σε θέματα ψυχικής υγείας, γ. Η αποφυγή περιθωριοποίησης, απομόνωσης, και αποξένωσης των κατοίκων μεταξύ τους. δ. Η κατανόηση κοινών προβλημάτων και η απομυθοποίηση τους από ομάδες με κοινά χαρακτηριστικά όπως έφηβοι, γονείς, εκπαιδευτικοί. 4. ΣΤΟΧΟΙ,