Η πλειοψηφία των προγραμμάτων για κωφούς μαθητές στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη έχει προχωρήσει από την προφορική μέθοδο διδασκαλίας σε μία μέθοδο περισσότερο προσαρμοσμένη στις ανάγκες των παιδιών και η οποία περιλαμβάνεται στη Φιλοσοφία της Ολικής Επικοινωνίας (Jordan, Gustason και Rose, 1977) και της δίγλωσσης εκπαίδευσης. Αυτή η κίνηση έχει σαφέστατα επηρεαστεί από μελέτες που συγκρίνουν τις δυνατότητες μάθησης και κοινωνικής ένταξης μεταξύ κωφών παιδιών που προέρχονται από ακούοντες γονείς και κωφών παιδιών που προέρχονται από κωφούς γονείς (Moores, 1982). Η συγκεκριμένη έρευνα πραγματοποιήθηκε με σκοπό να διαγνωσθούν και να εκτιμηθούν οι δυνατότητες κοινωνικής ένταξης των κωφών παιδιών στην Ελλάδα. Τα αποτελέσματα παρέχουν στους εκπαιδευτές των κωφών χρήσιμες πληροφορίες που πιθανόν μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να βοηθήσουν για την επιλογή της κατάλληλης μεθόδου επικοινωνίας στα σχολεία.