Με ποιον τρόπο μπορεί να εργαστεί κανείς με ανθρώπους που έχουν ζήσει ανεκδιήγητο τρόμο; Δεν είναι εύκολο και προκαλεί υπεφόρτιση. Τον πρώτο χρόνο, σχεδόν όλο το προσωπικό μας υπέφερε από νυχτερινούς εφιάλτες. Αυτό γινόταν ιδιαίτερα έντονο μετά τις Τρίτες, ημέρα την οποία συναντούμε πολλούς ασθενείς. Κανείς από το προσωπικό δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι του την Τετάρτη το πρωί. Μετά, σταδιακά, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι αυτή είναι μια πραγματικότητα για την υπηρεσία μας. Δεν είμαστε μόνο μια οικογενειακή κλινική υπηρεσία για την κοινότητα, αλλά είμαστε και μια οικογενειακή κλινική υπηρεσία για το προσωπικό, δηλαδή τους εαυτούς μας.