Περίληψη Η κοινωνική εργασία είναι από καταβολής της συνυφασμένη με πολύσημες παρεμβάσεις σε επείγουσες, απρόσμενες, ανοίκειες, αναπόφευκτες, μη αναστρέψιμες καταστάσεις ζωής, σχέσεις και συνθήκες καταπίεσης, διάκρισης, αποκλεισμού και στέρησης, και σε τραύματα από παραμέληση, εγκατάλειψη, κακοποίηση, απώλεια, ή πένθος.

To άρθρο αναφέρεται στη συγκρότηση και την ανάπτυξη της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στην Κοινωνική Εργασία στην Ελλάδα τα τελευταία είκοσι χρόνια (1996-2015) στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Ανατρέχει στις κρίσιμες διασταυρώσεις της με παγιωμένους όρους λειτουργίας του πανεπιστημίου, με ατελείς μεταρρυθμίσεις της ελλειμματικής κοινωνικής πολιτικής, με μείζονες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις και με..... .

To άρθρο αναφέρεται στη συγκρότηση και την ανάπτυξη της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στην Κοινωνική Εργασία στην Ελλάδα τα τελευταία είκοσι χρόνια (1996-2015) στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Ανατρέχει στις κρίσιμες διασταυρώσεις της με παγιωμένους όρους λειτουργίας του πανεπιστημίου, με ατελείς μεταρρυθμίσεις της ελλειμματικής κοινωνικής πολιτικής, με μείζονες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις και με......

Πλήθος ερευνών σε εφήβους που διαβιούν υπό κρατική προστασία εκτός της φυσικής τους οικογένειας στην Ελλάδα και διεθνώς, έχει αναδείξει μεγάλο εύρος επιπτώσεων της ιδρυματικής ζωής στην ψυχοκοινωνική υγεία και κατ' επέκταση στη σχολική και την κοινωνική προσαρμογή τους

Ο Κοινωνικός Λειτουργός εντάχθηκε στην πυρηνική ψυχιατρική ομάδα από την αρχή της δημιουργίας της. Είναι το τρίτο μέλος της ο ψυχίατρος, ο ψυχολόγος και ο Κοινωνικός Λειτουργός. Όλες οι Ιατροπαιδα-γωγικές και Παιδοψυχιατρικές υπηρεσίες είναι από τη σύσταση τους στελεχωμένες με Κοινωνικούς Λειτουργούς Οι πρωτοπόροι Ιατροπαιδαγωγικοί Σταθμοί του Τομέα Ψυχικής Υγείας του Β.Ε.Ι., του σημερινού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής είχαν από την αρχή της λειτουργίας τους (1956) διεπιστημονική οργάνωση. Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί που εργάστηκαν και εργάζονται στο χώρο της ψυχικής υγείας του παιδιού συνέβαλαν στην ανάπτυξη της Κοινωνικής Ψυχιατρικής και στην εδραίωση της εξωνοσοκομειακής ψυχιατρικής φροντίδας στη χώρα μας. Ήταν μεταξύ των πρωτοπόρων στην καθιέρωση της διεπιστημονικής ομάδας και στήριξαν την ανάπτυξη της διεπιστημονικής συνεργασίας στους χώρους δουλειάς τους. Κοινωνικοί Λειτουργοί συμμετείχαν στην πρώτη διεπιστημονική Εταιρεία ειδικών της ψυχικής υγείας και της ειδικής αγωγής στη χώρα μας, την Ελληνική Εταιρεία Ψυχικής Υγιεινής και Νευροψυχιατρικής του Παιδιού (1957). Οι Κοιν. Λειτουργεί Ασπασία Ταυλαρίδου - Καλούτση και Λέλα Μορφίνη - Σβώλου ήταν μεταξύ των ιδρυτικών μελών της. Η Ε.Ε.Ψ.Υ.Ν.Π. έπαιξε σημαντικό ρόλο της στη συνύπαρξη - εξοικείωση των επαγγελματιών μεταξύ τους και στη λειτουργία της διεπιστημονικής σχέσης στην πράξη. Κοινωνικοί Λειτουργοί συμμετείχαν επίσης στις ομάδες ψυχικής υγείας που ανέπτυξαν πρωτοβουλίες στη δεκαετία του 1980 κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση στη χώρα μας. Οι πρωτοβουλίες αυτές υλοποιήθηκαν με τη συμβολή και τη συνδρομή του Κοινοτικού Ταμείου (Κανονισμός 815/1984).

Η Κοινωνική Εργασία συνιστά μια εφαρμοσμένη κοινωνική επιστήμη, η οποία μέσω μιας ουμανιστικής, μεθοδολογικά άρτιας στρατηγικής υπηρετεί την πραγμάτωση της κοινωνικής δικαιοσύνης, τη χειραφέτηση, την αλλαγή και το ευ ζειν, όπως αυτά ορίζονται στο εκάστοτε πολιτισμικό και κοινωνικό πλαίσιο εντός του οποίου ασκείται. Διαμορφώνεται και εξελίσσεται στο πλαίσιο της ιστορίας, της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης και του πολιτισμού κάθε μιας χώρας, καθώς και των εξελίξεων που επιφέρει σε αυτήν, η διαρκής κοινωνική μεταβολή και η υιοθετούμενη για τη ρύθμιση της κοινωνική πολιτική. Η κοινωνική εργασία συνδιαλέγεται και παρεμβαίνει στη δυναμική σχέση αλληλεπίδρασης, που αναπτύσσεται ανάμεσα στους συμβαλλόμενους με την πρακτική της (άτομα, ομάδες, κοινότητες) και τις μεταβαλλόμενες συνθήκες, που λαμβάνουν χώρα στο περιβάλλον τους. Κύρια χαρακτηριστικά και των δυο, της αλληλεπίδρασης και του περιβάλλοντος, είναι η ρευστότητα, η αστάθεια, η αλλαγή και η κινητικότητα σε όλες τις εν δυνάμει μορφές τους, τα οποία γίνονται όλο και πιο σύνθετα και πολύπλοκα λόγω της μεγέθυνσης του περιβάλλοντος και της ποικιλίας των αλληλεπιδράσεων, που έχει επιφέρει η παγκοσμιοποίηση.