Την παγκοσμιοποίηση, κατ' αρχήν, την προσεγγίζουμε ως μία θεωρία, η οποία αντιμετωπίζει την πολιτική ταυτότητα του σημερινού κόσμου, θεωρώντας αυτόν ως μία μοναδική ανθρώπινη κοινότητα. Με όρους επιστημονικούς, η παγκοσμιοποίηση λαμβάνει υπόψη της τα πολιτικά προβλήματα μέσα από μία παγκόσμια οπτική. Είναι εξάλλου γνωστό, ότι στην πρωτογενή και αρχική της μορφή, η παγκοσμιοποίηση σήμαινε την προσπάθεια ιδιοποίησης της γης από τον άνθρωπο. Αργότερα, με τον καταμερισμό των έργων και την ανάπτυξη του εμπορίου δημιουργήθηκε η αλληλεξάρτηση μεταξύ των ανθρώπων, η οποία σταδιακά εκάλυψε όλο τον κόσμο (X. Διακόπουλος, 2002, σελ. 12-13)