H κύρια υπόθεση των φεμινιστικών θεωριών είναι η γυναικεία καταπίεση. Στην προσπάθεια να κατανοήσουμε τη φύση και τις αιτίες της καταπίεσης αυτής, είναι βασική η αναφορά στην έννοια της «αναπαραγωγής», τόσο της βιολογικής όσο και της κοινωνικής (Mary O'Brien, 1981). Παρ' όλα αυτά, «δεν μπορούμε να αναλύσουμε την έννοια της αναπαραγωγής με βάση τις ήδη υπάρχουσες θεωρίες διότι αυτές είναι το προϊόν του κυρίαρχου ανδροκεντρικού τρόπου σκέψης» (1981: 23).

Οι ψυχαναλυτικές θεωρίες, τόσο οι Φροϋδικές όσο και οι Λακανικές προσπαθούν να περιγράψουν και να εξηγήσουν πώς οι κοινωνικές διαφορές και η κοινωνική οργάνωση του φύλου παράγονται κι αναπαράγονται. Απ' την άλλη, ο φεμινισμός έχει προσπαθήσει να αναδομήσει τις ψυχαναλυτικές θεωρίες ώστε να σχηματίσει το θεωρητικό πλαίσιο για την ανάπτυξη εναλλακτικών, εξισωτικών τρόπων κατανόησης και υπερπήδησης των φυλετικών ανισοτήτων. Το άρθρο αυτό επιχειρεί να παρουσιάσει τις βασικές ιδέες των Φροϋδικών και ΜεταΦροϋδικών θεωριών για το σχηματισμό και την αναπαραγωγή του «φύλου» και τη φεμινιστική κριτική αυτών