Το άρθρο αυτό παρουσιάζει κριτική ανάλυση μιας διμερούς συμφωνίας και ανταλλαγής φοιτητών μεταξύ του Τμήματος Εφαρμοσμένων Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Lancaster και του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (Τ.Ε.Ι.) Αθήνας. Έμφαση δίνεται στις δυσκολίες και τα εμπόδια για Ευρωπαϊκές ανταλλαγές που προέρχονται από την οργάνωση της πρακτικής άσκησης και την αξιολόγηση φοιτητών στην Αγγλία και την Ουαλία. Παρουσιάζεται μια λεπτομερής ανάλυση των πρόσφατων αλλαγών στην εκπαίδευση της κοινωνικής εργασίας στην Αγγλία και Ουαλία, που οδήγησαν στην καθιέρωση αναγνωρισμένου πανεπιστημιακού πτυχίου το 2003. Συγχρόνως, σκιαγραφούνται οι βιογραφίες τεσσάρων φοιτητών που συμμετείχαν στο πρόγραμμα ανταλλαγών Erasmus το 2005 και το 2006, επισημαίνοντας την ευρύτητα απόψεων και την επιθυμία τους για συμμετοχή στο πρόγραμμα.

Επισημαίνουμε το γεγονός ότι η εμπλοκή των συμμετεχόντων στις παγκοσμιοποιημένες «υποδομές» και «ροές», τους βοήθησε να κάνουν μια εύκολη μετάβαση από την πατρίδα τους στη χώρα υποδοχής, να διατηρήσουν δίκτυα επικοινωνίας, να προσλάβουν νέες ιδέες και να εμπλακούν στη διαδικασία μάθησης πέρα από εθνικά σύνορα. Το κεντρικό επιχείρημα αυτού του άρθρου είναι ότι παρά την αυξανόμενη βιβλιογραφία, σχετικά με την «παγκοσμιοποίηση» (Hokenstad & Midgley, 1997, Healy, 2001, Penna, 2005, Lyons, 2006) και τις νέες κοινωνιολογικές απόψεις, που έρχονται σε αντίθεση με τις αποδεκτές έννοιες της «κοινωνίας» και του «έθνους-κρότους» (Urry, 2000, Beck & Sznaider, 2006), η αγγλική εκπαίδευση στην κοινωνική εργασία εξακολουθεί να διατηρεί ένα ξεχωριστό «εθνικό-τοπικό»  «χρώμα»

Σε αντίθεση με τα ανωτέρω και σύμφωνα με τις εμπειρίες των φοιτητών μας, βρίσκουμε ότι οι προσωπικές τους βιογραφίες, οι ταυτότητες και οι επαγγελματικές τους επιδιώξεις απαιτούν να γίνουμε περισσότερο «κοσμοπολίτικοι» και να υπολογίζουμε περισσότερο στη «διεθνοποίηση των προϊόντων μας» (Beck & Sznaider, 2006).