Η θεραπευτική κοινότητα αποτελεί μία μέθοδο θεραπείας π οποία ξεκίνησε στην Αγγλία στα τέλη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στο πλαίσιο των ψυχιατρικών στρατιωτικών νοσοκομείων, προκειμένου να προσφέρει υπηρεσίες σε άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας (Kennard, 1983).

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 ένα αντίστοιχο μοντέλο ξεκίνησε στην Αμερική για άτομα που είχαν πρόβλημα εξάρτησης από παράνομες ψυχοτρόπες ουσίες (Yablonsky, 1989). Στη χώρα μας η δημιουργώ της πρώτης θεραπευτικής κοινότητας «Ιθάκη ° έγινε το 1983, και τα επόμενα χρόνια αναπτύχθηκαν διαφορετικού τύπου θεραπευτικές κοινότητες, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των εξαρτημένων ατόμων και των οικογενειών τους (Πουλόπουλος, 2004).

Η θεραπευτική κοινότητα αποτελεί ένα ασφαλές πλαίσιο με συγκεκριμένους κανόνες, αξίες και μεθόδους. Τα μέλη της συνδέονται μεταξύ τους βάσει του κοινού τους προβλήματος, το οποίο προσπαθούν να επιλύσουν μέσω της αλληλεπίδρασης. Στο πρόγραμμα της θεραπευτικής κοινότητας περιλαμβάνονται θεραπευτικές ομάδες, εκπαιδευτικές και επιμορφωτικές δραστηριότητες, εργοθεραπεία, σεμινάρια, ατομική συμβουλευτική και επαγγελματικός προσανατολισμός.