Η παρουσία των αλλοδαπών στη σύγχρονη Ελλάδα απασχολεί έντονα την κοινωνία και πολλές φορές την οδηγεί σε διχασμό. Οι ίδιοι όμως οι πολυάριθμοι πρόσφυγες και μετανάστες βιώνουν καθημερινά το πρόβλημα της επιβίωσης.
Η Ελλάδα πλέον αποτελεί χώρα προορισμού μεταναστών και προσφύγων, είναι όμως παράλληλα μια χώρα χωρίς συγκεκριμένη μεταναστευτική πολιτική και χωρίς οργανωμένους θεσμούς υποδοχής των ανθρώπων αυτών. Μια χώρα που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στον ανθρωπισμό και την ξενοφοβία.
Οι κοινωνικοί λειτουργοί προσπαθούν με όπλο τη γνώση και τη δεοντολογία να υποκαταστήσουν την απουσία του επίσημου κράτους μέσα από οργανώσεις και φορείς. Το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει. Χρειάζεται επίσης και η πολιτική βούληση της πολιτείας, η δημιουργία νέων θεσμών και η κοινωνική συναίνεση. Χωρίς αυτά κινδυνεύει η αξιοπιστία και η αξιοπρέπειά μας.