Τα σεξουαλικά αδικήματα αποτελούν μια «σιωπηρή επιδημία» και το ευρύ κοινό έχει αρνητική στάση απέναντι σε αυτούς τους δράστες. Σκοπός του άρθρου είναι η καταγραφή των στάσεων του κοινού και των επαγγελματιών για τα συγκεκριμένα αδικήματα και η διερεύνηση του ρόλου του κοινωνικού λειτουργού σε αυτόν τον τομέα. Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση στις βάσεις δεδομένων Pubmed, Google Scholar και PyschInfo με λέξεις-κλειδιά και ανασκοπήθηκαν οι σχετικές δημοσιεύσεις χωρίς χρονολογικό περιορισμό. Η διάρκεια της μελέτης ήταν 4 μήνες (Μάιος-Αύγουστος 2019). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων αποτελούν μια ετερογενή ομάδα με ποικίλα κοινωνικοδημογραφικά και ποινικά χαρακτηριστικά. Οι γνώσεις του κοινού γι' αυτούς είναι περιορισμένες και ανακριβείς, λόγω της ύπαρξης αρκετών μύθων. Οι στάσεις προς τους δράστες σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με τα χαρακτηριστικά του κοινού, των δραστών και του αδικήματος. Ως προς τους επαγγελματίες, καθοριστική είναι η εμπειρία εργασίας με αυτό τον πληθυσμό. Οι στάσεις των θεραπευτών επιδρούν σημαντικά στην κλινική εργασία και μπορούν να τροποποιηθούν μέσω διδακτικών παρεμβάσεων. Στο άρθρο αναλύεται και ο ρόλος των κοινωνικών λειτουργών στη διαχείριση αυτών των στάσεων και στην επεξεργασία των σχετικών μύθων, προκειμένου να ευνοηθεί η κοινωνική επανένταξη των δραστών και η πρόληψη της υποτροπής τους.