Στο παρόν άρθρο αναλύεται η χρησιμότητα της δομικής συστημικής προσέγγισης στη συμβουλευτική με οικογένειες προσφύγων από τη Μέση Ανατολή κατά την άσκηση της Κοινωνικής Εργασίας σε πλαίσια αρωγής και κοινωνικής φροντίδας. Οι οικογένειες προσεγγίζονται με βάση τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους, όπως αυτά έχουν επηρεάσει τη δομή, τους ρόλους, το σύστημα αξιών και τις συμπεριφορές των μελών της οικογένειας,  σε συνδυασμό με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, οι οποίες όμως δεν συνιστούν αυτόνομο στοιχείο της συγκεκριμένης εργασίας.