Στην ερευνά μας, πήραν μέρος 30 κωφό και 30 ακούοντα παιδιά, ηλικίας 7 έως 9 χρόνων. Διερευνήθηκε, η γνωστική και γλωσσική ανάπτυξη των δύο ομάδων καθώς και η εξέλιξη των κωφών παιδιών μετά από επανέλεγχο μετά το πέρας ενός χρόνου. Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι η εξέλιξη των γνωστικών λειτουργιών (οπτικο-κινητική, οπηκο-χωρική αντίληψη, οπτικο-αναπαρα- στατική σκέψη, ικανότητα συγκέντρωσης) στα κωφό παιδιά, υστερεί σε αυτή την ηλικία σε σύγκριση με τα ακούοντα παιδιά. Η γλωσσική εξέλιξη των κωφών παιδιών υστερεί σε σημαντικό βαθμό, σε λεξιλογικό και εννοιολογικό εύρος, αφού παρατηρήθηκε χαμηλή απόδοση στο τεστ λεξιλόγιο. Με την αύξηση της ηλικίας, παρατηρείται βελτίωση στο λεξιλόγιο και εννοιολογικό εύρος. Δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση μεταξύ των γνωστικών και των γλωσσικών λειτουργιών στα κωφά παιδιά. Η παραπάνω μεθοδολογική προσέγγιση μπορεί να χρησιμεύσει στην ψυχοδιαγνωστική και ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση των κωφών παιδιών.