H έλλειψη στέγης, ως κατάσταση παροδική < μόνιμη, αποτελεί πολυσύνθετο πρόβλημα και δεν  είναι ευδιάκριτο αν πρόκειται για αιτία, αποτέλεσμα < ανατροφοδότηση της ατομικής και κοινωνικής παθολογίας.  Εγείρονται εμπόδια στην πρόσβαση υπηρεσιών από τα άτομα που έχουν ανάγκη βοήθειας και  αφορούν τη μη έγκαιρη επίλυση του προβλήματος το διάστημα που η προοπτική απώλειας της στέγης διαφαινόταν απειλητική. H αναποτελεσματικότητα στις εκκλήσεις και την αναζήτηση βοήθειας  για να εμποδιστεί η έξωση, στη συνέχεια η ζωή στο δρόμο ενισχύουν την παθητικότητα, την  έλλειψη ενδιαφέροντος και ελπίδας (επένδυσης για μακροπρόθεσμες λύσεις) σε συνδυασμό με  την επιτακτική παρουσία αναγκών διαβίωσης που ζητούν άμεση εκπλήρωση, ενώ αποφεύγεται η  εμπλοκή σε διαδικασία βοήθειας όταν το αποτέλεσμα είναι αμφίβολο.

Tο ξεκίνημα της νέας χιλιετίας, το 2001, έτος αφιερωμένο από τον ΟΉ.Ε. στον Εθελοντισμό, σηματοδότησε την παγκόσμια καταξίωση της εθελοντικής εργασίας, θέτοντας τους ακόλουθους στόχους: • Προώθηση της ιδέας του Εθελοντισμού. • Αναγνώριση της σπουδαιότητας της Εθελοντικής προσπάθειας. • Διευκόλυνση της όποιας Εθελοντικής δράσης. • Επικοινωνία μεταξύ των Εθελοντικών Οργανώσεων. • Δυνατότητα συμμετοχής όλων των ενδιαφερομένων στον Εθελοντισμό χωρίς διακρίσεις. Ο εθελοντισμός αποτελεί κοινωνική προσφορά καθώς ενισχύει τη συνοχή των κοινωνιών δημιουργώντας εμπιστοσύνη και αμοιβαιότητα μεταξύ των πολιτών.