Η οποιαδήποτε μορφή Βίας που ασκείται εναντίον των ηλικιωμένων μέσα στο περιβάλλον του σπιτιού τους αποτελεί σαφή καταπάτηση των δικαιωμάτων τους (BuzgovaJ & IvanovaJ, 2009). Για το λόγο αυτό κρίνεται επιτακτική η ανάγκη ανάπτυξης και ενίσχυσης προληπτικών στρατηγικών για την καταπολέμησή της (Anelzbergeret al., 2000, Connolly,2008). Ο σύγχρονος προβληματισμός για την ανάπτυξη πολιτικών σχετικά με την πρόληψη και την καταπολέμηση του φαινομένου της κακοποίησης των ηλικιωμένων, μέσω συγκεκριμένων νομοθετικών ρυθμίσεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και ειδικά σχεδιασμένων παρεμβάσεων, είναι άμεσα συνδεδεμένος, τόσο με την αύξηση των ποσοστών του ηλικιωμένου πληθυσμού (Kb ening & De Guerre, 2005),  όσο και με τις ευρύτερες δημογραφικές αλλαγές που σημειώνονται στις σύγχρονες κοινωνίες και ενισχύουν το φαινόμενο της κακοποίησης των ηλικιωμένων (Anetzberger, 1987).