Το θέμα των ανθρώπινων και κοινωνικών δικαιωμάτων, καθώς και η παραβίασή τους περιλαμβάνει μερικές από τις περισσότερο αμφισβητούμενες νομικές έννοιες. Για τις ανάγκες αυτού του διαλόγου, τα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα γίνονται δεκτά, όπως καθορίζονται από τις διατάξεις του Συντάγματος 1975 και τις Διεθνείς Συμβάσεις που δεσμεύουν τη χώρα μας. Θεωρείται εξάλλου σκόπιμη μια συνοπτική αναφορά στη θεμελίωση στην έκταση και στην αγωγιμότητα των δικαιωμάτων που απηχούν τη νομική προστασία του ηλικιωμένου ατόμου. Επειδή η αναγνώριση των κοινωνικών δικαιωμάτων συνεπάγεται και την ευρεία συμμετοχή της κρατικής πρωτοβουλίας, γι’ αυτά εξετάζεται από τους συνομιλητές η δυνατότητα προστασίας των ηλικιωμένων από τους διάφορους θεσμούς κοινωνικών υπηρεσιών και ειδικότερα από την κοινωνική πρόνοια. Επιπλέον, συζητούνται τρόποι, που θα μπορούσαν να προλάβουν ή να αποκαταστήσουν την παραβίαση τέτοιων δικαιωμάτων, με ιδιαίτερη μνεία στον ενεργό και δύσκολο ρόλο των κοινωνικών λειτουργών μέσα από τη μεθοδολογία της επιστήμης τους. 1