Στην παρούσα εργασία έγινε προσπάθεια καταγραφής των Υπηρεσιών Φροντίδας στο Σπίτι, με ιδιαίτερη αναφορά στους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς και στο απασχολούμενο προσωπικό. Διαπιστώθηκε ότι υπηρεσίες τέτοιου τύπου παρέχονται σε πολύ μικρό Βαθμό στη χώρα μας και κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Οι υπηρεσίες αυτές είναι οργανωμένες κυρίως στη Βάση της εθελοντικής προσφοράς από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και την Εκκλησία, οι οποίοι καταβάλλουν το 80% του συνολικού προϋπολογισμού, ενώ το υπόλοιπο 20% καταβάλλεται από τους ενδιαφερομένους ως ιδιωτικές πληρωμές. Η δέσμη των Υπηρεσιών Φροντίδας στο Σπίτι παρέχεται από ομάδες που αποτελούνται από πεπειραμένες και διπλωματούχες και μη νοσηλεύτριες με διαφορετική εκπαίδευση, εξειδίκευση και εμπειρία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην καλύπτεται μεγάλο μέρος του πληθυσμού και κυρίως οι ηλικιωμένοι.
Έτσι με τη μεταστροφή των παραδοσιακών οικογενειακών προτύπων της Ελληνικής οικογένειας, την αύξηση της απασχόλησης των γυναικών έξω από το σπίτι και την αύξηση του αριθμού ηλικιωμένων παρουσιάζεται επιτακτική η ανάγκη οργάνωσης, χρηματοδότησης και ανάπτυξης τέτοιων υπηρεσιών, σε ευρεία κλίμακα ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του πληθυσμού.