Εισαγωγή: Γενικές Έννοιες στην Ομαδική Αναλυτική Ψυχοθεραπεία
Σύμφωνα με τους Brown & Pedder (1979), η συστηματική χρήση ομάδων στην πρακτική της ψυχοθεραπείας, είναι σχετικά μια πρόσφατη εξέλιξη. Εν τούτοις η ομαδική ψυχοθεραπεία Βασίζεται στην ομαδική θεραπεία - από τον Pratt κατά την έναρξη του εικοστού αιώνα - καθώς επίσης και στην επιστήμη της θεραπευτικής ομάδας, ή - όπως ο Moreno αναφέρει - κοινωνιομετρία. Όλοι οι ψυχοθεραπευτές / τριες ομάδες συμφωνούν με το ότι τα παραπάνω αποτελούν την “επιστημονική” θεμελίωση της ομαδικής ψυχοθεραπείας (Moreno, 1966).

Η ομαδική ψυχοθεραπεία μπορεί να οριστεί ως “μια μέθοδος η οποία επιχειρεί συνειδητά στο πλαίσιο της εμπειρικής επιστήμης, να θεραπεύσει ταυτόχρονα τις διαπροσωπικές σχέσεις αλλά και τα ψυχολογικά προβλήματα των μελών της ομάδας” (Moreno, 1966, σελ. 83).

Επιπρόσθετα, η πλειονότητα των σχολών της ομαδικής ψυχοθεραπείας χαρακτηρίζονται από τρεις υποθέσεις: α) κάθε άτομο ζει σε ομάδες (οικογένεια κ.λπ.) και επομένως πρέπει να λαμβάνεται υπόψη τόσο η ατομικότητα, αλλά και η κοινωνική φύση του ατόμου, μέσω των σχέσεών του με άλλα άτομα. Σύμφωνα με τους Brown & Pedder (1979), το ανθρώπινο ον ζει, εργάζεται και παίζει ενταγμένο σε μια ποικιλία κοινωνικών ομάδων και συνεπώς θεωρείται κοινωνικό πλάσμα, 6) η διάδραση μεταξύ των μελών της ομάδας μπορεί να έχει θεραπευτική σημασία για τα ίδια, γ) η συνολική διαμόρφωση (costellation) της ομάδας μπορεί να έχει θεραπευτική επίδραση σε κάθε ένα από τα μέλη της. Η εξήγηση του “γιατί” τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα διαφέρει από σχολή σε σχολή (Moreno, 1966, σελ. 85).