Κοινωνική πολιτική και αλλαγή
Η χάραξη και εφαρμογή δημόσιας κοινωνικής πολιτικής δεν είναι μόνο δέμα που απασχολεί το στενό κύκλο ειδικών τεχνικών επιστημόνων, νομοθετών, πολιτικών και διοικητικών, αντίθετα ενδιαφέρει ζωτικά, άμεσα το ευρύτερο κοινό, την ποιότητα ζωής και ευημερίας όλων των πολιτών.
Στις σύγχρονες κοινωνίες, η κρατική κοινωνική πολιτική καθορίζει πολλές από τις βασικές συνθήκες επιβίωσης και ανάπτυξης του ατόμου: την ευκαιρία ικανοποιητικής απασχόλησης, ανεκτό όριο εισοδήματος, ιατρική περίθαλψη, διατροφή, παιδεία, κοινωνική δύναμη, πλούτο, κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα. Προκαλεί όμως και πολλές από τις παραμέτρους που ευνοούν τη δημιουργία άγχους και σωματικών / ψυχικών δυσλειτουργιών. Συνεπώς, αφορά όλους μας ως άτομα και μέλη κοινωνικών τάξεων και ομάδων. Αποτελεί επίσης την αποκρυστάλλωση της βασικής ιδεολογίας και του συστήματος αξιών της κοινωνίας. Έτσι εκφράζει τις δέσεις μας και τις προτεραιότητες για το είδος της κοινωνίας που εσκεμμένα δημιουργούμε, τη δομή κοινωνικής δύναμης και οικονομικής ανάπτυξης των ανθρωπίνων σχέσεων και της εξισωτικής κατανομής αγαθών. Το εννοιολογικό μοντέλο «εισερχόμενων — εξερχόμενων» (Διάγραμμα 1) εκφράζει το βασικό ρόλο και την επίδραση της ιδεολογίας των αξιών στην κοινωνική πολιτική (προτιμώ τον όρο κοινωνιακή που εννοεί την κοινωνικοοικονομική δομή της κοινωνίας) και στην οργάνωση της κοινωνίας για την ευημερία όλων των κοινωνικών τάξεων.