Τον τελευταίο καιρό η χώρα μας κατακλύζεται από πληθυσμιακές ομάδες που ε'χουν στόχο την καλύτερη διαβίωση και ένα καλύτερο αύριο. Αυτές οι ομάδες είναι πρόσφυγες είτε παλιννοστούντες. Πρόσφυγες με διαφορετικά ήθη και έθιμα προερχόμενοι από διάφορες χώρες απ’ όπου φεύγουν για ποικίλους λόγους (πολιτικοί πρόσφυγες, μετανάστες κ.λ.π.). Παλιννοστούντες, ομοεθνείς, με κοινές ρίζες που η επιστροφή τους στα πάτρια εδάφη ήταν το όραμά τους. ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Αμέσως αντιλαμβανόμαστε ότι η πληθυσμιακή αυτή εισροή στη χώρα διαταράσσει την ισορροπία της υπάρχουσας κοινωνικής συνοχής, δημιουργεί κοινωνικές ανάγκες και κοινωνικούς κινδύνους. Για να διατηρηθεί η ισορροπία πρέπει το κράτος, η Πολιτεία, να αμβλύνει είτε να ικανοποιήσει τις κοινωνικές ανάγκες και κινδύνους με το μηχανισμό διανομής κοινωνικής φροντίδας, με συγκεκριμένη και σχεδιασμένη Κοινωνική Πολιτική. 'Άλλωστε η διαδικασία διανομής κοινωνικής φροντίδας για πρόοδο, οικονομική ανάπτυξη και απασχόληση είναι ο ορισμός της Κοινωνικής Πολιτικής όπως την έδωσε ο Ουίλλιαμ Μπέβεριτς. Καθημερινά αυξάνονται οι κοινωνικές ανάγκες και κίνδυνοι με άμεσο αντίκτυπο στα χαμηλά οικονομικά στρώματα, στους εργαζόμενους. Μοιραία είναι η αύξηση της πίεσης των εργαζομένων για περισσότερη διανομή κοινωνικής φροντίδας που στόχο θα ’χει την άμβλυνση ή την ισορροπία των κοινωνικών ανισοτήτων. Κοινωνικές ανισότητες που προκαλούνται είτε από φυσικούς παράγοντες (παθολογικές καταστάσεις, αναπηρίες εκ γενετής κ.λ.π.) είτε από τεχνητούς καθημερινούς παράγοντες (εργατικό ατύχημα, πληθωρισμός, ανεργία κ.λ.π.).

Είναι πλέον κοινά παραδεκτό ότι ο ηλικιωμένος πρέπει να τύχει ιδιαίτερης αντιμετώπισης σε όλους τους τομείς. Αυτό συνάγεται τόσο από τη γήρανση του ελληνικού πληθυσμού όσο και από τις ιδιαιτερότητες της βιολογικής - φυσιολογικής φθοράς του οργανισμού. Έχοντας δε στην σκέψη μας ότι το 1993 είναι το έτος των ηλικιωμένων, θέλουμε να συμβάλλουμε, με τούτο το άρθρο, στην καλύτερη αντιμετώπιση των συνανθρώπων μας. Άλλωστε ίσως να ’ναι το μοναδικό στάδιο της ζωής μας που μπορούμε να σχεδιάσουμε και να προετοιμάσουμε. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ο λαός μας πολύ σοφά έχει πει: Εκεί που είσαι ήμουνα κι εδώ που είμαι θα ’ρθεις”.

Οι κατακλίσεις είτε τα έλκη εκ κατακλίσεων (De Cubitus Ulcer = Pressure Sores) προκαλούνται από πολλαπλούς παράγοντες ειδικά ιατροκοινωνικούς και σχετίζονται κυρίως με αυτές οι ασθενείς με χαμηλό οικονομικό επίπεδο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που δικαιολογούν την αυξημένη εμφάνιση αυτών στους παραπληγικούς. Η σωστή αντιμετώπιση τους απαιτεί την ύπαρξη μιας συντονισμένης θεραπευτικής ομάδας (πλαστικός χειρουργός, νοσηλεύτρια, φυσικοθεραπευτής, εργασιοθεραπευτής και κοινωνικός λειτουργός) αλλά η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Το κράτος πρέπει επίσης να συμβάλει με την ανάπτυξη Κέντρων Αποκατάστασης για την επανένταξη αυτών των ατόμων στην κοινωνία. Η προσπάθειά μας υποστηρίζεται από την πολύχρονη πείρα μας στην αντιμετώπιση των κατακλίσεων και την ιδιαίτερη ευαισθησία μας απέναντι σε αυτήν την ομάδα ασθενών.