Περίληψη

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι ν’ αποτυπωθούν οι αντιλήψεις, οι σκέψεις και η εμπειρία των κοινωνικών λειτουργών, που εργάζονται σε δομές ψυχικής υγείας, αναφορικά με την παρουσία και τη συμμετοχή εθελοντών σ’ αυτές τις δομές. Συγκεκριμένα, διερευνώνται και αναδεικνύονται τα κίνητρα που σύμφωνα με τους επαγγελματίες οδηγούν ένα άτομο να γίνει εθελοντής σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας, αλλά και να εντοπιστούν οι πιθανές δυσκολίες που εμφανίζονται στη συνεργασία των εθελοντών με τους ειδικούς ψυχικής υγείας.  

Στην έρευνα, που παρουσιάζεται εδώ και αντλεί από τη διδακτορική διατριβή του γράφοντος, συμμετείχαν εικοσιπέντε κοινωνικοί λειτουργοί, οι οποίοι εργάζονταν  για τουλάχιστον πέντε χρόνια σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Πρόκειται για ποιοτική έρευνα, με βασικό ερευνητικό εργαλείο την ημι-δομημένη συνέντευξη. Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε στη βάση της θεμελιωμένης θεωρίας. Σύμφωνα με τα βασικά ερευνητικά συμπεράσματα, οι επαγγελματίες βλέπουν ανταγωνισμό στις σχέσεις τους με τους εθελοντές, νιώθουν ανασφάλεια στο αν θα τα καταφέρουν να συνεργαστούν, ενώ υποστηρίζουν ότι μπορεί να δημιουργηθούν διαφωνίες στην πορεία της συνεργασίας για τον τύπο και τον τρόπο παρέμβασης. Αναφορικά δε με τα κίνητρα των εθελοντών, υποστηρίζεται ότι αυτά είναι η απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας, η αντιμετώπιση προσωπικών ψυχολογικών προβλημάτων και η ύπαρξη ατόμου με ψυχική διαταραχή στο οικογενειακό περιβάλλον των ενδιαφερόμενων εθελοντών.