ΠερίληψηΤο άρθρο αυτό επιχειρεί να παρουσιάσει και να αναλύσει την έκταση του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών στην Κύπρο, τα δημογραφικά και κοινωνικά στοιχεία των θυμάτων και θυτών, τις πρόνοιες των Περί Βίας στην Οικογένεια νόμων του 2000 και 2004 καθώς και τις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε αυτό το πεδίο. Η διερεύνηση έγινε μέσα από τη συλλογή στοιχείων...

Περίληψη Σκοπός του άρθρου αυτού είναι η θεωρητική ανάλυση και έρευνα του εθισμού στο Διαδίκτυο και στον Ηλεκτρονικό Τζόγο, εστιάζοντας στις δραματικές διαστάσεις που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως. Ο εθισμός στο Διαδίκτυο και στον Ηλεκτρονικό Τζόγο είναι δύο σχετικά νέες μορφές εξάρτησης, των οποίων οι δυσμενείς επιδράσεις στη σωματική και στην ψυχική υγεία του ατόμου...

Το άρθρο αυτό αναφέρεται σι ο κοινωνικό πρόβλημα της συζυγικής κακοποίησης κατά της γυναίκας στην Ελλάδα και τις μορφές κοινωνικής υποστήριξης προς αυτήν. Βασίζεται σε πιλοτική έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Κέντρο Κακοποιημένης Γυναίκας και το Τμήμα Κοινωνικής Μέριμνας του Δήμου Αθηναίων (Αθήνα, Ιούνιος 1997). Στόχοι του άρθρου είναι η παρουσίαση των μεθοδολογικών εργαλείων της έρευνας, των συμπερασμάτων που προέκυψαν μετά την ολοκλήρωση και ανάλυση των συνεντεύξεων καθώς και η διατύπωση προτάσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Σκοπός του άρθρου δε είναι να συντελέσει στην αύξηση της κοινωνικής ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης στο θέμα της κακοποίησης κατά των γυναικών, και στην παραγωγή γνώσης για τη ζωή και τον κόσμο τους που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο από τις ίδιες τις γυναίκες όσο και κυρίως, από τους σχεδιαστές και εφαρμοστές της κοινωνικής πολιτικής στην Ελλάδα ώστε η γυναικεία χειραφέτηση και απελευθέρωση να προωθηθεί και το πρόβλημα της βίας στην οικογένεια να αντιμετωπιστεί.

Η ιδεολογική βάση της Κοινοτικής Εργασίας, ότι δηλαδή οι άνθρωποι είναι ικανοί να ελέγχουν αποφάσεις που αφορούν στη ζωή τους, σε συνδυασμό με την πίστη άτι αυτό μπορεί να επιτευχθεί πιο αποτελεσματικά μέσα από ένα δίκτυο ανθρώπινης συνεργασίας, συλλογικότητας και δράσης για την αντιμετώπιση αλλά και πρόκληση της κοινωνικής δικαιοσύνης, αποτελεί το συνδετικό κρίκο της κοινοτικής εργασίας με την κοινοτική δράση. Η ανάπτυξη του κρίκου αυτού έχει τις ρίζες της στην ανάπτυξη της κοινοτικής δράσης του 1960-70 που αποτέλεσε το υπόβαθρο εκείνο πάνω στο οποίο Βασίστηκε και εξελίχθηκε όλη η μετέπειτα κοινοτική εργασία και πιο συγκεκριμένα η σοσιαλιστική κοινοτική εργασία (Holman, 1972). Είναι έκδηλο από τη διεθνή σχετική βιβλιογραφία, ότι ήταν η ιδεολογική σκέψη και πρακτική της σοσιαλιστικής κοινοτικής εργασίας του 1970 που ανέπτυξε σημαντικά πολιτικά συστήματα και προβληματισμούς, όπως αυτά που αφορούν στο Κράτος, την Εξουσία και τη φτώχεια, η έρευνα των οποίων συνδέεται στενά με την κοινοτική δράση. Το άρθρο αυτό θα παρουσιάσει τον τρόπο που οι παραπάνω παράμετροι συνδέονται τόσο μεταξύ τους όσο και με την κοινοτική εργασία και δράση. Επίσης, θα παρουσιαστεί, μέσα από ένα κριτικό πρίσμα, ο ρόλος που η κοινοτική δράση, ως μέθοδος της κοινοτικής εργασίας, μπορεί να παίξει στη δημιουργία ή μη κοινωνικών αλλαγών, καθώς και οι περιορισμοί εκείνοι που πρέπει να υπερβεί προκειμένου να προχωρήσει προς την τελική εκπλήρωση της κοινωνικής αλλαγής και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Το παιδί υπήρξε, και εξακολουθεί να είναι, το πρώτο θύμα της πρωτόγονης βίας των μεγάλων. Οι ανάγκες του και η φυσική του αδυναμία, εκατομμύρια χρόνια τώρα, το καθιστά εύκολο στόχο. H κακοποίησή του, σωματική, ψυχική, σεξουαλική, καθώς και η κακοποιός παραμέλησή του, αποτελεί το πιο μελανό στίγμα της ιστορίας του ανθρώπινου γένους. Το φαινόμενο της κακοποίησης του παιδιού είναι οικουμενικό, και αφορά πόλεις και χωριά, πλούσιους και φτωχούς, μορφωμένους και αμόρφωτους (Ματσανιώτης, 1998). Τα δυναμικά που παρεμβαίνουν στα περιστατικά παιδικής κακοποίησης ή παραμέλησης είναι καταγεγραμμένα σε πλούσια ξενόγλωσση, αλλά και ελληνική βιβλιογραφία. (Αγάθωνος, 1996; Κανδυλάκη, 2002; Davis et al., 1997; Kingston and Penhale, 1995). Ωστόσο, λιγότερες αναφορές γίνονται σε θέματα αξιολόγησης έργου και προτάσεις βελτίωσης αυτού από τους ίδιους τους επαγγελματίες που χειρίζονται τέτοια περιστατικά στη δουλειά τους. Το άρθρο αυτό αισιοδοξεί να προσθέσει λίγη γνώση στο συγκεκριμένο αυτό σημείο. Σκοπός μας ήταν να καταγραφούν αλλά και να αξιολογηθούν, από τους ίδιους τους ειδικούς επαγγελματίες που ασχολούνται με την παιδική κακοποίηση, οι τρόποι αντιμετώπισης και οι τεχνικές παρέμβασης που εφαρμόζουν οι κοινωνικοί λειτουργοί, όπως και να πάρουμε τη γνώμη τους για την επάρκεια ή μη της νομοθεσίας, της κρατικής μέριμνας, καθώς και τις προτάσεις τους για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του έργου τους. Έτσι θέλαμε να στοιχειοθετήσουμε ένα βελτιωμένο μοντέλο δράσης, που να αφορά όχι μόνο στην αντιμετώπιση, αλλά και στην πρόληψη της κακοποίησης του παιδιού.

Ένα κοινωνικό φαινόμενο που προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης είναι η σεξουαλική παρενόχληση. Αποτελεί δε, ιδιαίτερα στο χώρο της εργασίας, μια σχετικά συχνή προσβολή εις βάρος των εργαζομένων και κυρίως των γυναικών. Η σεξουαλική παρενόχληση συνιστούσε για δεκαετίες και εν μέρει συνεχίζει να συνιστά μία υπαρκτή αλλά αθέατη κατάσταση, την οποία η κοινωνία θεωρούσε και αντιμετώπιζε ως ένα ταμπού, όταν δε φρόντιζε να αποκρύπτει επιμελώς την ύπαρξη της. Στους χώρους της εργασίας το φαινόμενο αυτό είχε ως συνέπεια τη θυματοποίηση των εργαζομένων και κυρίως των γυναικών, οι οποίες αφενός υφίσταντο μία άνιση μεταχείριση και αφετέρου αποσιωπούσαν το γεγονός, φοβούμενες κυρίως το διασυρμό και την κοινωνική κατακραυγή, αλλά και την επιδείνωση των εργασιακών τους συνθηκών (Fitzgerald, 1993). Το φεμινιστικό κίνημα επέδρασε καταλυτικά στην ανατροπή αυτής της κατάστασης. Μέσα από τους αγώνες και τις πιέσεις που άσκησε, πέτυχε να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε θέματα όπως η ισότητα, η κακοποίηση, ο βιασμός και η σεξουαλική παρενόχληση.

Η παρούσα βιβλιογραφική ανασκόπηση επιχειρεί να προσεγγίσει το θέμα της ένταξης των παιδιών προσφύγων στην εκπαίδευση και να προβάλλει τη σημασία που έχει στην εξέλιξη της ζωής των παιδιών. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια αυξητική ροή προσφύγων στην Ελλάδα, η οποία κλήθηκε να αντεπεξέλθει σε αυτό το τόσο κρίσιμο ζήτημα καλύπτοντας τις ανάγκες τόσο των ενηλίκων όσο και των ανηλίκων προσφύγων. Μια βασική ανάγκη είναι και αυτή της ένταξης των παιδιών στην εκπαίδευση σύμφωνα και με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού....